سالوادور دالی

سالوادر دالی (Salvador Dalí) (1904 - 1989) یک هنرمند اسپانیایی و شناخته شده به عنوان نقاش، مجسمه ساز، گرافیست و طراح است. دالی پس از تجربه سبک ها و دوره های هنریکوبیسم، فوتوریسم و نقاشی متافیزیکی سرانجام در سال 1929، به جرگه هنرمندان و هنرسورئالیسم پیوست. هنر بدیع او در نمایش و تبلیغ از خود، خیلی زود او را به بزرگترین پیشکسوت در سبک هنری سورئالیسم مبدل ساخت....   آثار سالوادور دالی

 

خصوصیت آنارشیستی و بی قاعده بودن دالی و همچنین هنر تئاتریکال بودن و نمایشگرایی او که نمونه بارز آن در مراسم افتتاحیه نمایشگاه سورئالیسم لندن در سال 1936، نمود پیدا کرد و دالی در آن مراسم با یک لباس غواصی ظاهر شد، نشان دهنده منابع سرشار انرژی در دالی است. او تئوری اتوماتیسم در هنر سورئالیسم را به سرانجان رساند اما خیلی زود آن را به روشهای مثبت تر دیگری که دالی آن را "پارانویای بحرانی" نامیده بود تبدیل کرد. براساس این تئوری هنرمند می بایست به رشد و باروری ابهام و مسائل غیر واقعی در هنر بپردازد اما در عین حال باید در پس ذهن خود این مطلب را در نظر داشته باشد که کنترل خواسته ها، اراده و برهان ها به صورت موقتی به حالت تعلیق درآمده است. او همچنین ادعا نمود که این فرضیه نه تنها در خلق شعر و هنر باید به کار برده شود بلکه در زندگی روزمره نیز می تواند تمرین شود. او در نقاشی های خود، روش آکادمیکی را به کار برده است که با فضای رویایی سورئال که دالی تجسم نموده است و با کاراکترهای به طور عجیب موهومی او در تضاد است. او نقاشی های خود را به نام "عکسهای رویای با دست نقاشی شده" یاد می کند. او تعدادی آثار مورد علاقه خود و آثار با تم های مشابه داشت مانند انسانی که یک کمد نیمه باز شده از آن بیرون آمده بود، و یا زرافه های در حال سوختن، و ساعت های خمیده شده که گویی از واکس دوب شده به وجود آمده بودند.

 

 

ه صلیب کشیدن سنت جان بر روی صلیب در سال 1937 دالی به ایتالیا سفر کرد و یک زندگی بیشتر سنتی را دنبال نمود. این امر به همراه دیدگاه های سیاسی او (او پیرو مکتب فرانکوی عمومی بود) باعث شد که برتون او را از زمره و گروه سورئال ها خارج سازد. سپس او در سال 1940 به امریکا عزیمت نمود و تا سال 1955 در آنجا ماند. ا در این مدت بسیار به ارائه خود و در اوقع تبلیغ از خود پرداخت. تم نقاشی های او بیشتر مذهبی بود (به صلیب کشیدن سنت جان بر روی صلیب "The Crucifixion of St John of the Cross") هرچند که اشیاء و تصاویر شهوت انگیز که در واقع بر روی همسر او گالا (Gala) تمرکز داشت نیز در آثار او جایی برای خود باز نموده بود. او در سال 1955 به اسپانیا رفت  و سالهای پیری خود را به گوشه نشینی پرداخت.

 

به غیر از نقاشی، دالی در زمینه های دیگر هنری نظیر مجسمه سازی، تصویر سازی کتاب، طراحی جواهرات و کار برای تئاتر نیز فعال بوده است. او با همکاری لویی بونوئل (Luis Buñuel) اولین فیلم های سورئال با نام های "سگ آندلسی" (Un chien andalou) در سال 1929 و "عصر طلا" (L'Age d'or) در سال 1930 را ساخت. و در یک سکانس مربوط به رویا با آلفرد هیچکاک در فیلم "طلسم شده" (Spellbound) در سال 1945 همکاری نمود. او همچنین رمانی به نام صورت های پنهان (Hidden Faces) در سال 1944 نگاشت و تعدادی جلد از بیوگرافی های خود را نیز به قلم درآورد. اگرچه او یکی از مشهورترین هنرمندان قرن بیستم محسوب می شود اما وضعیت و جهتگیری هنری او همچنان مورد بحث است. بسیاری از انتقادات معطوف به این نکته است که او کارهای کمی پس از دهه 1930 و عصر آثار هنری سورئالیسم خود انجام داد. موزه های سن پترزبورگ در فلوریدا و فیگوئرا در اسپانیا آثار هنری دالی را جمع آوری نموده اند و برای عموم به معرض نمایش می گذارند.

 

 

 

دیسکوگرافی سالوادور دالی:

1904

تولد در 11 مه در منطقه فیوگره "Figueres" (گیرونا "Girona") . پسر سردفتردار رسمی سالوادور دالی کوسی (Salvador Dalí Cusí) و همسرش فلرا دومنیک فره (Felipa Domènech Ferrés).

 

1908

تولد خواهر او آنا ماریا و ثبت نام دالی در دبستان ایالتی تحت نظر معلمش استیو تریتر (Esteve Trayter)

 

1910

پس از ناموفق بودن سالوادور در مدرسه ابتدایی، پدرش او را در مدرسه فرانسوی هیسپانو (Hispano) در فیگره ثبت نام کرد. او در آنجا زبان فرانسوی خود را تقویت نمود و این موجبی برای ارتباطات فرهنگی او شد.

 

1916

او زمان زیادی را در دامنه های فیگره سپری نمود و در منطقه زیبای (Molí de la Torre) که مالک آن خانواده Pichot بودند. این خانواده بسیار روشنفکر و اهل هنر بودن و سالوادور دالی در آنجا و به کمک نقاشی های یکی از اعضای خانواده با نام "Ramon Pichot" با سبک هنری امپسیونیسم آشنا شد. پس از یک دوره یکنواخت ابتدایی در مدرسه، او به مدرسه برادران ماریست (Marist Brothers’ school) رفت و به تحصیل در مدرسه دستور زبان فیگره پرداخت. او هم چنین تحت نظر استاد خود خوان نونز (Juan Núñez) در کلاسهای مدرسه طراحی شهرداری شرکت نمود.

 

1919

دالی در تئاتر شهرداری فیگره در نمایشهای گروهی شرکت نمود و این تئاتر سالها بعد به افتخار او "موزه-تئاتر دالی" نام گرفت. دالی با تعدادی از همکلاسی های خود در مدرسه مجله "Studium" را پایه گذاری نمود و در آن اولین مقاله خود را منتشر کرد. او سپس به نگاشتن مجموعه خاطرات خود با نام "مجموعه برداشت های شخصی و خاطرات خصوص من" کرد.

   

تصمیم پدر برای فرستادن دالی به مدرسه هنرهای زیبای مادرید برای تعلیم و آموزش معلمی

1920

 

1922

شرکت در مسابقه آثار هنری اصیل هنرجویان در گالری Dalmau  در بارسلونا و کسب جایزه قائم مقام دانشگاه به خاطر اثر هنری او با نام "Market". دالی سپس به مدرسه نقاشی و مجسمه سازی " Real Academia de Bellas Artes de San Fernando " رفت و در خوابگاه دانشجویی آنجا اقامت گزید. او در آنجا با روشنفکران و هنرمندان هم عصر خود مانند لویی بونوئل (Luis Buñuel)، فدریکو گارسیا لورکا (Federico García Lorca)، پدرو گارفیا (Pedro Garfias)، یوگنیو مونته (Eugenio Montes) و پپین بلو (Pepín Bello) آشنا شد.

 

 

 

1925

شرکت در اولین نمایشگاه انجمن هنرمندان ایبریا (Iberian Artists Society) در مادرید و برگزاری اولین نمایشگاه دالی در در گالری Dalmau  در بارسلونا.

 

1926

دالی در این سال در تعدادی نمایشگاه در مادرید و بارسلونا شرکت نمود. در همین سال او به اتفاق خواهر و خاله اش به پاریس سفر کرد و در آنجا توانست با پیکاسو دیدار نماید و هم چنین از موزه لوور پاریس نیز بازدید به عمل آورد. او پس از اخراج از مدرسه هنرهای زیبای مادرید به فیگره رفت و در آنجا خود را وقف هنر نقاشی نمود.

 

1927

در این سال دالی دومین نمایشگاه شخصی خود را برپا کرد که نمونه کارهای او بسیار نشان دهنده تاثیر او از سبک هنری سورئالیسم بود. او سپس تا سال 1929 با روزنامه L’Amic de les Arts همکاری نمود.

 

1929

دالی به پاریش عزیمت کرد و در آنجا به کمک خوان میرو توانست با تعدادی از هنرمندان سورئالیسم که در راس آنها آندره برتون (André Breton) بود آشنا شود. او در آنجا نمایش مصور خود با نام "سگ آندلسی" با کارگردانی لودد بونوئل را بر روی پرده برد.

 

 

عصر طلا

1930

دالی دومین فیلم خود با همکاری لویی بونوئل را با نام "عصر طلا" بر روی پرده برد. در دهه 30 میلادی دالی راه و روش خود را پیدا کرده بود. او در واقع مدرنیته و سنت گرایی را با هم در آمیخته بود. نمونه کارهای اولیه او بر روی بوم نشانی از امپسیونیسم دارد اما کارهای بعدی او الهام گرفته از سبک های هنری کوبیسم، پیوریسم و فوتوریسم است. دالی هم چنین بسیار با سبک هنری سورئالیسم عجین شده بود و در کارهای نقاشی او به چشم می خورد.

 

 

 

1934

دالی با گالا ازدواج کرد و در همین سال در نمایشگاهی در Grand Palais در پاریس شرکت کرد و این امر بدون توجه به این مساله بود که هنرمندان سورئالیست دیگر نظر خود را مبنی بر عدم شرکت در این نمایشگاه اعلام داشته بودند. این امر باعث خروج دالی از گروه هنرمندان سورئالیسم با رهبری آندره برتون شد.  او سپس برای برگزاری نمایشگاه های دیگری به امریکا سفر نمود و در بازگشت به اسپانیا و شهر محا تولد خود فیگره بازگشت.

 

صورت جنگ

1940

با ورود نیروهای آلمان به شهر بوردو (Bordeaux) دالی و همسرش گالا مجددا به امریکا مهاجرت نمودن و تا سال 1948 در آنجا اقامت داشتند.

 

1941

دالی علاقه اش به طراحی جواهرات نمود پیدا کرد. او هم چنین در تعدادی باله که در شهر نیویورک برگزار شد به عنوان طراح صحنه و لباس حضور داشت. او تا سال 1945 مشغول کارهای طراحی صحنه بود برای باله های مختلف بود و توانست اولین تابلوی نقاشی خود را نیز به فروش رساند.

 

 

 

1946

در این سال دالی تجربه تصویرسازی برای چندین کتاب از جمله مکبث اثر شکسپیر، خیر مقدم اثر سلینی، دون کیشوت اثر سروانتس را بر عهده داشت. در همین سال، والت دیسنی از سالوادور دالی برای تصویر سازی انیمیشن دستینو دعوت به عمل آورد. او سپس تا سال 1953 با چندین مجله و روزنامه برای نوشتن مقاله اهی هنری همکاری داشت.

 

1954

در بین سالهای 1954 و 1960 دالی به تهیه فیلم های مستند مانند "هرج و مرج و خلاقیت" (Chaos and Creation) و هم چنین تهیه چند مقاله هنری پرداخت.

 

1961

در این سال موزه - تئاتر دالی به نام دالی و به افتخار او نامگذاری شد.

 

1964

دالی اکنون مشهور شده بود و آثار او در نمایشگاه های مختلفی از جماه شهر توکیو، نیویورک و اروپا برگزار می شد. هم چنین مقالاتی در ارتباط با دالی در اروپا و امریکا به چاپ رسید.

 

 

 

1969

دالی خانه معروف خود با نام Púbol Castle را برای همسرش گالا خرید و آن را با سلیقه خود دکوراسیون کرد. دالی در طول دهه های 60 و 70 میلادی به تصویر سازی سه بعدی و هنر گرافیک سه بعدی علاقه  بسیاری پیدا کرد و این امر باعث شد تا او به مطالعه تصویرسازی سه بعدی بپردازد . راه های ممکن برای نشان دادن بعد سوم در یک تصویر را بررسی نمود. او در عین حال علاقه زیادی به پیدا کردن بعد چهارم آثار هنری که آن را "فناناپذیری" می نامید پیدا کرد.

 

 

گرافیک سه بعدی دالی

1972

در این سال گالری Knoedler، اولین  نمایشگاه تصاویر سه بعدی در جهان را که مجموعه ای از آثارگرافیک سه بعدی دالی با همکاری دنیس گابور (Dennis Gabor) بود را به معرض نمایش گذاشت. تا سال 1978 دالی چندین مجموعه از آثار خود را به پاچ رساند و همچنین نمایشگاه های دیگری از آثار او در موزه – تئاتر دالی و در استکهلم برگزار شد

 

 

1979

دالی در این سال به عنوان نماینده خارجی آکادمی هنرهای زیبای پاریس نائل آمد. از مهمترین کارهای او طراحی فضای مرکز جرج پمپیدو (Georges-Pompidou Centre) در پاریس بود. با آغز دهه 80 میلادی دالی به خلق آخرین آثار هنری خود در نقاشی پرداخت که الهام گرفته از سبک هنرمندان نامدار میکلانجلو (Michelangel) و رافائل (Raphael) بودند که بسیار مورد تحسن دالی می باشند.

 

 

1980

موزه تیت لندن، آثار دالی را که مشتمل بر دویست و پنجاه و دو اثر بود را به نمایش گذاشت. هم چنین موزه دیگری به نام سالوادور دالی در فلوریدا تاسیس شد که به نمایش آثار دالی اختصاص یافت.

 

 

1983

نمونه کارها و آثار دالی از سال 1914 تا سال 1983 که شامل 400 اثر بود در موزه ها وگالری های مختلف در اسپانیا و در شهرهای فیگیره، بارسلونا و مادرید به نمایش گذاشته شد که این آثار تقریبا آثار عمده دالی را در بر داشتند. در سال بعد بر اثر آتش سوزی در خانه دالی، او به منطقه Torre Galatea نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا ماند.

 

1989

سالوادور دالی در 23 ژانویه 1989 درگذشت و نمایشگاهی از آثار او از سال 1904 تا 1989 در گالری Staats در اشتوتگارت آلمان و سپس در گالریKunsthaus  در زوریخ برگزار شد.